I think I might be autistic to książka dla wszystkich, którzy podejrzewają, że mają zespół Aspergera i chcą się dowiedzieć więcej o diagnozowaniu go u dorosłych i radzeniu sobie z tą nowiną.
Pierwszym zaskoczeniem była jej wielkość, bo w Internetach wyglądała na opasłe tomiszcze. Tymczasem przyszła niewielka broszurka, ale za to nadziana wiedzą po ostatnią szpaltę.
I think I might be autistic. A guide to autism spectrum disorder diagnosis and self-discovery for adults.
Wydawnictwo Narrow Gauge, 2013 (dodruk 2021)
Cynthia opowiada o tym, jak wygląda droga od pierwszych podejrzeń chyba mam aspergera, aż po oswajanie się z otrzymaną diagnozą i wprowadzanie zmian w swoim życiu. Wszystko w pięknej, skrótowej formie; same konkrety. W niewielkiej książeczce znaleźć można rozważania czy robić diagnozę w kierunku spektrum autyzmu, czy informować o niej otoczenie oraz jak wygląda sam proces diagnozowania aspergera (w wersji amerykańskiej). Każdy rozdział jest zakończony krótkim wypunktowaniem najważniejszych rzeczy, o których mówił.
Dodatkowo w środku znajdziecie rozpisane kryteria diagnostyczne ze wszystkich obszarów ocenianych w ramach DSM-5.
In plus – prosty angielski, więc będzie dostępna dla szerszej grupy czytelników. Warto.
Poza tym uważam, że to skandal, że niebieska kredka pod imieniem Cynthia na okładce nie leży razem z innymi niebieskimi 🙂
Mój przyjaciel Hans 
Skomentuj